Perforacja błony bębenkowej – przyczyny, objawy, leczenie

Perforacja błony bębenkowej - przyczyny, objawy, leczenie

Perforacja błony bębenkowej jest jej pęknięciem lub przedziurawieniem mechanicznym. Błona to główna część ucha środkowego i właśnie ona pełni podstawową funkcję w poprawnym słyszeniu: przewodzi drgania, które odbieramy jako dźwięki. Fale przekształcane w owe drgania przenoszą się dzięki niej na kosteczki słuchowe i w ten sposób ma miejsce niezakłócony proces słyszenia. Perforacja błony bębenkowej jest więc bezpośrednią przyczyną utraty słuchu. 

Przyczyny

Audiolodzy do najczęstszych przyczyn perforacji błony bębenkowej zaliczają urazy mechaniczne, takie jak na przykład uszkodzenie w trakcie zbyt głębokiego czyszczenia uszu patyczkami higienicznymi. Znacznie groźniejsze są jednak urazy spowodowane zbyt wysokim ciśnieniem w głośnym środowisku pracy. Ekspozycja na nieprzyjazne błonie bębenkowej dźwięki sprawia, że zbyt wysokie ciśnienie wewnątrzuszne trafia jako bolesny strumień falowy na membranę w uchu i boleśnie ją dziurawi. Taka perforacja jest bardzo groźna dla naszego zdrowia, gdyż może ona skutkować zapaleniem ucha środkowego. Powstaje wówczas bolesny stan, z częstym w takich sytuacjach obrzękiem błony bębenkowej, gromadzeniem się płynu surowiczego i dalszymi uszkodzeniami. Dlatego konieczna jest natychmiastowa interwencja lekarska. 

Objawy

Objawy powstałe w wyniku zbyt wysokiego ciśnienia usznego (skutek nadmiernie głośnego środowiska pracy) bywają mylone z innymi zaburzeniami typu neurologicznego. Zaliczamy do nich między innymi: napadowe, silne bóle głowy, zawroty głowy, nagły niedosłuch, szumy uszne i uczucie zatkanych uszu, a także: drażliwość, lękliwość, bezsenność, wymioty lub brak apetytu. Mogą pojawić się również wysięki z ucha, a nawet gorączka. W każdym z tych przypadków należy niezwłocznie udać się do lekarza.

Leczenie

Podczas badania wideoskopowego, czyli specjalistycznej metody audiologicznej polegającej na wpuszczeniu niewielkiej kamerki do wnętrza ucha, lekarz dokonuje diagnozy stanu perforacji i podejmuje odpowiednie decyzje. Poza niewielkimi uszkodzeniami, które mogą ulec samoczynnej rekonstrukcji, zaleca się zabieg zwany myringoplastyką. Operacja ta polega na odtworzeniu błony bębenkowej przy użyciu materiału pochodzącego z innych tkanek (chrzęstnej, małżowiny usznej albo powięzi mięśnia skroniowego). Substancja jest przeszczepiana i scalana, dzięki czemu rekonstruuje się przerwaną ciągłość błony bębenkowej. Zabieg taki wykonuje się w narkozie ogólnej, a jego efekty widoczne są już po tygodniu od operacji, kiedy opatrunek zostanie zdjęty. Jeszcze przez miesiąc od zabiegu konieczna jest szczególna ochrona ucha, w tym restrykcyjnie zakazuje się jego zamoczenia. Zabieg jednak nie należy do skomplikowanych, przynosi zakładane rezultaty i nie prowadzi do powikłań, zaś błona bębenkowa odzyskuje swą funkcję w poprawnym procesie słyszenia.